Toen we bij de Huyskamer aankwamen zat iedereen daar al lekker op het terras met een drankje. We konden zo aanschuiven! Er was zelfs een zusje of verre nicht van Freya en Fiona om het feest nog verder op te fleuren! Ik plukt nog even verder om het kleefkruid uit jurk en petticoat te verwijderen.
Na een tijdje gingen we naar binnen. John was er niet, en dus was het een klein beetje vaag wat er wanneer ging gebeuren. Maar goed, we schoven aan aan de lange tafels, en kregen een lekker meloensapje als aperitief. Jan las een prachtige toespraak voor, vol herinneringen en (taal)grapjes! Geweldig!
Vervolgens arriveerde de salade met eend, die opnieuw heerlijk smaakte, net als toen we gingen proefeten.
Jammergenoeg voelde Flynn zich niet zo lekker, en waren Peter en Lilian er flink zoet mee om hem toch wat te laten drinken.
Na de salade kwam Rina met een grote verrassing: ze had een kwartetspel gemaakt van leuke herinneringen! Het zag er superprofessioneel uit, en ook Jans invloed was duidelijk te merken. We gingen het direct spelen, en tja, dan komt ieders ware aard boven. De fanatieke Groningers wonnen uiteindelijk, en iedereen had een hoop lol gehad!
\
We wisselden van plaats en aten een heerlijk pomodorisoepje als tussengerecht. Ondertussen werd een projectiescherm opgezet. Het was de beurt aan Davids familie! Zij hadden een heel leuke fotovoorstelling gemaakt met achtergrondmuziek, met allerlei “rollen” die David zoal vervuld had in zijn leven. Heel grappig, en prachtige foto’s (behalve die van de gedeukte Starlet dan). Hopelijk krijgen we nog een kopietje om het nog een keertje rustig opnieuw te bekijken!
We gingen door met het hoofdgerecht, vis of vlees, en dat smaakte ook al prima. Iedereen leek zich prima te vermaken in dit gemêleerde gezelschap.
Toen was het tijd voor het toetje!
Een proeverij van zoete zaligheden… en het smaakte inderdaad zalig. En toen werd het projectiescherm nog een keer uitgerold. Wat bleek: er was een initiatief om van iedereen leuke wensen en herinneringen te verzamelen, en die te bundelen als cadeau voor ons! Er was al een voorlopige digitale versie op een website, en daar lieten ze een stukje van zien. We zijn erg benieuwd naar het uiteindelijke resultaat!
De avond was lang en kort tegelijk. Er begonnen wat gasten te vertrekken, degenen die nog ver moesten reizen. Tegen een uur of elf begon de groep aanstalten te maken om huiswaarts te gaan. We namen afscheid van iedereen, wat wel een beetje moeilijk was, want hoe druk je nou in woorden uit hoeveel het voor je heeft betekend dat ze er waren? Ik was zo blij met iedereen, en alles, en vond de dag werkelijk perfect!