Mijn man en ik stapten in onze trouwStarlet en reden weg van het stadhuis. We waren getrouwd! Natuurlijk praatten we na over de ceremonie en onze José en haar Hermananna, en we reden naar huis, met achter ons Rina, Jan, Annie en Bert.
Thuisgekomen pakten we de taarten en andere benodigdheden, en we reden weer weg richting strand. Nadat de auto’s geparkeerd waren liepen we met zijn zessen naar de beachclub. Het was al wat later, dus we verwachtten dat de andere gasten er al wel zouden zijn. Het was een eindje lopen door de duinen, en de mensen die we tegenkwamen keken allemaal naar me alsof er iets was. O ja, ik draag een trouwjurk!
Bijna iedereen was er al en zat heerlijk in de schaduw van een parasol te genieten van een drankje. David en ik bouwden onze taartstandaard op en zetten de taarten erop. Vervolgens sneden we hem aan, en iedereen kreeg een stukje (of twee). We zaten daar heel ontspannen, het was aan het strand inderdaad ietsje minder warm dan in de stad, dus dat kwam mooi uit.
Toen was het tijd voor cadeautjes! Naomi, Marianne en Anna stonden op, en introduceerden de NKS-groep aan de rest. Vervolgens kreeg ik van Anna een boekje met het Karma-alfabet-jargon, namens de smiespelgroep die ze stiekem hadden opgericht! En dat was nog niet alles… nee, vervolgens kwam er een ander cadeau tevoorschijn, dat door Marianne en Naomi zorgvuldig werd uitgerold… een gebreide bloemenslinger, waaraan iedereen had meegebreid! Er hingen zelfs twee tortelduifjes aan! David en ik moesten er natuurlijk onder gaan staan, en David kuste eerst een duifje, en toen mij! Kussen onder die slinger, dat moet toch wel geluk brengen! En dat was nog steeds niet alles… er kwam ook nog een mand tevoorschijn met daarin nog meer cadeautjes en een spaarvarkentje! Wat ben ik verwend door de mensen van de NKS, ik was helemaal overweldigd door alle warmte en liefde die het uitstraalde!
Edith en Redmer gaven ons ook een cadeau: een mandje met daarin onder andere een cassettebandje met daarop muziek van zowel mij als David, heel lief en symbolisch! Verder zat er in het mandje ook spannende zeep enzo met chocoladegeur. Heel lief allemaal!
We liepen qua tijd een beetje achter op schema, dus ik overlegde met Wilma dat we eerst foto’s van groepjes zouden maken, en daarna van David en mij met zijn tweeën. Dan kon iedereen rustig naar het restaurant, en zouden wij ietsje later komen. Iedereen liep het strand op, en ik ging even betalen. Toen wilde ik snel mijn schoenen uitdoen om achter de rest aan te gaan, en, o nee! Ik verloor mijn evenwicht en het hakje van mijn schoen bleef in mijn jurk hangen – scheur! Nog voor de foto’s!
Ik besloot dat er op dat moment niets aan te doen was en ging het strand op. We deden de fotoshoot met eerst de hele groep en daarna allemaal kleine groepjes, heel leuk! De rest mocht toen weg, en Wilma maakte nog meer foto’s van ons tweeën, op het strand, op de vloedlijn, en daarna ook nog in de duinen… We hadden geluk, toen we deze locatie uitkozen bloeide er nog niks, maar vandaag kleurden de duinen geel! We gingen op een gegeven moment helemaal tussen de bloemen zitten, maar er stond ook veel kleefkruid. Dat heb ik de rest van de avond nog overal vandaan zitten plukken… Mijn schoenen waren uiteindelijk helemaal vies, enigszins gehavend en zaten vol met zand, maar dat gaf niet, we hadden het zo leuk!
