Vanmiddag ben ik er even op uit geweest. Ik had vorig jaar mijn sandalen weggedaan omdat ze kapot aan het gaan waren, maar daardoor had ik nog geen zomerschoenen. En met alle prachtige warme dagen die we al gehad hebben miste ik die wel. Vandaar dat ik even naar de Fred fietste om daar eens rond te kijken. Daar kwam ik mijn foto van vandaag tegen.
Dit beeld staat aan het begin van de Fred, en brengt altijd een glimlach op mijn gezicht. De prachtige boeken van Yvonne Keuls over de tantes, met hun markante manier van spreken – tante Prul (“wat zegt ze!?”), “onze Philomeen”, de Albert-de-Geijn…extra bijzonder wanneer ze zelf voorleest. Binnenkort komt ze trouwens een lezing geven in onze bibliotheek…
Als ik dit beeld zie voel ik de band met Den Haag, met ons verleden, met andere culturen, met prachtig taalgebruik. Als ik aan de Indische Tantes denk denk ik ook aan Davids familie die ons ermee liet kennismaken. Wat hebben we samen al genoten van die mooie verhalen!
Zomerschoenen heb ik ook gevonden, trouwens.