Het was al bijna middernacht, en we reden naar Hotel Residenz. We waren nog heel snel even thuis geweest om de poezen eten te geven en een paar dingen te droppen en te pakken, en we waren dus wel wat later dan de geschatte elf uur… dus ik belde even met de eigenaar dat we eraan kwamen.
We werden rustig ontvangen en meteen naar onze kamer begeleid. De kamer was groot! Er was een zithoekje, met een brandend haardvuurtje voor de sfeer, er stond een tafel met stoelen waar thee en versgeperst sap klaarstond, en er was een groot bed en een grote badkamer. Wat heerlijk!
We konden de ruimte en de rust wel waarderen, en gelukkig ging de eigenaar ook snel weg. Tijd voor een lekkere kop thee met koekje/pindarotsje/aardbei/chips, waar we ook maar zin in hadden, het stond klaar! Ik begon mijn haar los te maken, wat nog niet zo makkelijk was. Eerst alle haarspelden eruit, en dan met veel pijn en moeite de elastiekjes. Dan ook maar even uitgebreid haren wassen, het stond nog stijf van de mousse en haarlak, in de heerlijke douche.
We sliepen als een blok en werden vroeg weer wakker. Getrouwd! Het voelde zo echt en tegelijk onwerkelijk… en heerlijk, we hadden allebei de hele tijd vlinders in onze buik! David maakte een kopje Nespresso voor ons, en even later kwam het ontbijt op de kamer. Best wel uitgebreid, met allerlei broodjes, gekookte eitjes, maar ook vruchtensalade en allerlei soorten beleg. We aten er lekker van, en gingen daarna alvast wat cadeautjes bekijken en uitpakken.
Terwijl we dat deden kwam er bij mij ineens een heleboel emotie los. Waar ik gisteren de hele dag vooral heel erg blij was en aan het genieten, merkte ik nu dat er ook nog iets anders mee had gedaan en dat kwam er nu uit. Zo overweldigend, die liefde en aandacht van onze familie en vrienden, nu bevatte ik weer een stukje meer hoe bijzonder het was! We voelen ons zo rijk met dit boeket van speciale mensen om ons heen!
We werden om 11 uur thuis verwacht voor een afterparty, en dus gingen we onze spullen pakken, en de rest van de cadeaus stelden we even uit tot een later moment. Verfrist en enorm moe tegelijk vertrokken we richting de Boylestraat, met de bloemen en linten nog aan de auto!